Filipijnen 2

Tijdens de reis kwamen Larissa en ik erachter dat we een beetje dezelfde reisplannen hadden en dat we allebei wel langer in de Filipijnen wilden blijven dus besloten we om ons visum met een maand te verlengen en samen verder te reizen. Na Bohol gingen we naar Siquijor, een eiland vlakbij Negros dat bekened staat als t witchcraft island! Klinkt spannend, maar dat viel allemaal wel mee. Er was nog maar 1 oude man die in de bergen woonde die nog black magic uitoefende en de rest was verboden omdat de overheid van t imago af wilde komen. We zaten in een hostel aan t strand waar nog meer backpackers waren dus we hadden daar een hele leuke groep. In t stadje was verder weinig te beleven op 1 karaokebar na. Elke avond aten we suuuperlekkere verse kip, lekkerste kip die ik ooit gegeten heb, voor maar een €3,- voor een hele kip en daarna gingen we met zn allen karaoke-zingen! Whoehoe!! 
Ik had Larissa verteld dat Kingsday eraan zat te komen en ik had haar enthousiast weten te krijgen om samen met mij in t oranje de Dutch Kingsday te vieren. Toevallig was er een Nederlands meisje die dat ook wel zag zitten en uiteindelijk hadden we een hele groep bij elkaar en wisten we oranje nagellak en schminck te scoren. Een supermooie avond die eindigde bij een local fiesta en zoals een echte Nederlandse Kings of Queensday hoort te eindigen met een flinke kater! De volgende dag liepen we in t stadje en iedereen herkende ons van de fiesta de avond ervoor, geen idee wie t allemaal waren, maar ze wisten precies wie wij waren en dat we midden op straat hadden staan dansen en dat Larissa op t podium met de band een liedje gezongen had en nog meer hilarische dingen. De eigenaar van t hostel liet me de krant van 26 april zien waar een artikel over NLse koningsdag is stond! Superleuk, met foto van Koning Willem Lexiieee! Al met al, trots op onze koning en trots om Nederlandse te zijn :)

Na een leuke week in Siquijor besloten we om naar Sipalay te gaan. We hadden in de Lonely Planet gelezen dat t heel lastig was om er te komen, maar dat t absoluut waard was. Een helse busrit in een local bus, 6uur zwetend tegen elkaar aangeplakt, daarna met een trycicle door de middle of nowhere waar we uiteindelijk aankwamen we bij een riviertje waar we een peddlebootje moesten nemen en naar de overkant gebracht werden en daarna moesten we nog eens 20 minuten over t strand lopen om bij Driftwood Bungalows aan te komen. Wat een missie, maar het was t inderdaad waard! Superschattige bungalows, mooi strand en heel lekker eten! Twee meisjes die we op Siquijor hadden ontmoet, waren met ons meegekomen dus t was heel gezellig. Er waren denk ik 3 bungalow resorts op t strand en verder niks. Overdag lekker op t strand boekje lezen, aan t eind van de middag beachvolleyballen en 's avonds kaarten en vroeg naar bed en dat drie dagen lang! Toppunt van genieten!

Na een aantal dagen detoxen op t strand was t tijd om weer verder te gaan naar de volgende mooie bestemming. We hadden gelezen over Mango Island! Aangezien ik helemaal verslaafd ben geraakt aan mango's leek dat wel mooi plan! Toevallig was t ook Mango festival in mei, dus heel t eiland stond in t teken van mango's en fiesta!! Met een scooter zijn we t eiland rondgereden, naar een mango plantation, een speciaal kerkje en wat andere bezienswaardigheden en natuurlijk hebben we mango's gegeten tijdens t mango festival. De week ervoor was er een mango-eating contest en t record was 13 kg mango's. Als er een wedstrijd was geweest, had ik zeker meegedaan, maar helaas waren we te laat. Maar alsnog heb ik die dag 1,5 kg mango's gegeten! Zooo lekker! Hihi

Een speciaal Filippijns gerecht is Balut. Dat is een ei met daarin een nog niet helemaal volgroeide kuikenfoetus en dat ei koken ze en eten ze met kippetje en al op. Getver getver getver, maar aangezien ik tijdens mijn reis zoveel mogelijk wil proberen te eten en omdat Larissa echt een bikkel is hebben we het geprobeerd! Larissa heeft t hele ei opgegeten en ik heb t serieuss geprobeerd, maar na een paar happen en t zien van t smerige zwarte kuikentje middenin t ei kon ik echt niet meer. Bleehhhhh maar stiekem wel n beetje trots dat ik t wel geprobeerd heb. 

Na Mango Island (Gruimeras) gingen we naar Boracay. Dé hotspot van de Filippijnen. Eigenlijk hadden we allebei geen zin in een toeristisch eiland, maar we wilden weten wat er nou zo speciaal aan Boracay is en zijn we er toch maar heen gegaan. 
Tsja.. Wat zal ik zeggen... Veel aziatische toeristen, die de hele dag selfies aan t maken zijn, dus opzich hebben Larissa en ik ons wel vermaakt door alleen al naar die idiote japanners te kijken die uuuuren achter elkaar bezig zijn met foto's van zichzelf te maken en serieus met verschillende outfits fotoshoots houden! Hilarisch, maar na 2 dagen in de drukte waren we er wel n beetje klaar mee. Laatste avond wilden we nog het beruchte uitgaansleven van Boracay meemaken, maar ook daar was niet veel aan. Veel mensen die we daar tegenkwamen, kwamen voor 1 of 2 weken naar de Filippijnen, maar bleven alleen op Boracay, dus de vibe was daar zo anders dan de rest van de Filippijnen, waar we eigenlijk bijna geen toeristen en backpackers tegenkomen en waar de locals ons zo warm verwelkomen en met de prachtige eilanden en stranden, zo puur en onaangetast! Dus na een paar dagen waren we blij dat we Boracay gedag konden zeggen en besloten we om t onszelf lekker moeilijk te maken en naar de lastig bereikbare 'Rumblon Eilanden' te reizen. Inderdaad, lastig te bereizen, vaak maar 1 ferry of jeepney maar t ging ons verrassend goed af. Op de boot kwamen we 2 nederlandse en een italiaanse jongen tegen die dezelfde kant op gingen, dus besloten we samen te reizen. We kwamen aan op Tablas Island, in een klein dorpje met 2 hotels en 1 restaurant en een aantal winkeltjes. Verder was er niks te doen, dus reisden we de volgende dag weer verder naar t volgende eiland. Daar was wat meer te doen, dus bleven we daar n nachtje slapen. Dit eiland staat bekend als het 'Marmer-eiland', hier wordt marmer uit de bergen gewonnen en bewerkt tot standbeelden, tafels en decoraties. Ons cheap hotel was compleet marmer, wat superluxe oogt, maar daar dus heel goedkoop is. Larissa en ik hebben voor de gein een aandenken laten maken, een marmeren sleutelhanger met inscriptie, voor €0,30 whoehoe! De rest van de dag hebben we een beetje rondgelopen in t stadje, gezellig biertjes met wat locals gedronken en natuurlijk mango's gegeten. De volgende dag hebben we een semi-automatic scooter (ja Larissa en ik rijden een semi-automatic ;) cool he) en zijn naar de andere kant van t eiland gereden om daar een paar dagen op t strand te liggen! Wat een paradijs!! Heerlijk.
Na de Romblon eilanden vertrokken we richting Iloilo, want van daar vertrok de boot die ons naar Palawan brengt. De boot doet er 2 dagen over om naar Puerto Princesa te varen, dus van te voren hebben we en overlevingspakket samengesteld, bestaande uit (hoe kan t ook anders) mango's en rum

De twee dagen op de boot waren een hellll! Er waren drie opties, economy, deluxe en tourist. We dachten deluxe, klinkt lixe let's do that one, nou dat was dus een grote fout!! Alleen de tourist optie was met airconditioning en deluxe was zonder. T was bloedheet en supervol met families en kinderen die heel veel lawaai maakten. De eerste nacht was ik t na een paar uur al zat en ben ik stiekem t aircon gedeelte ingesneakt en hebben Larissa en ik daar (thank god) een nachtje kunnen slapen in de airco. De volgende dag de hele dag op de snikhete boot en die nacht was er helaas geen plek in t aircon gedeelte dus moesten we even doorbijten en de nacht overleven. Van te voren hebben we de fles rum soldaat gemaakt om het was aangenamer te maken :) Ik was zo blij toen we aankwamen op Palawan. We hebben ergens met airco ontbeten en hebben toen een duurder hotel mét airco én televisie geregeld. We vonden dat we dat wel verdient hadden. De rest van de dag hebben we in een shoppingmall rondgelopen, zijn we naar de bios geweest en zijn we vroeg naar bed gegaan, heerlijk even zo'n dagje, na 2 verschrikkelijke dagen op een boot. Vanuit Puerto Princesa zijn we naar Sabang gegaan. Bovenop de jeepney op naar het strand. Sabang is een klein dorpje aan t strand met een aantal bungalows en restaurants op t strand, heel schattig. We hadden een cute bungalow op t strand en we vertoeften op de strandbedjes van t 5-sterren hotel naast onze bungalow. De attractie van Sabang was de Underground River, een rivier in een grot in een berg. Een bootje vol met Aziaten met hun Bob de Bouwer helmpjes op, grappig! Na Sabang reisden we verder naar het Noorden van Palawan, een ander schattig stadje aan het strand. Vanaf hier hebben we de boot gepakt naar een 'onbewoond' eiland met 1 resort. We vonden dat we onze reis goed af moesten sluiten met in ieder geval 1 onbewoond eiland. Het was paradijs!! Heel rustig en een schattige bungalow op t strand. Er was een beachvolleybalveld, kayak en verder niks. Beetje chillen, snorkelen en biertjes drinken, wat een leven. Om 10u 's avonds ging de elektriciteit uit, dus vroeg naar bed. Na dit paradijs eiland was het tijd voor onze laatste stop van ons Filipijnen avontuur. El Nido! Dit was volgens iedereen dé plek om naartoe te gaan als je in de Filipijnen bent. Het was inderdaad een leuk stadje, schattig met restaurants en barretjes op t strand. Maar het was alsnog geen Thailand of Bali, geen feestjes op t strand of superveel toeristen, er waren vooral mensen die van reizen houden, de echte backpackers die op zoek zijn naar iets meer dan alleen maar de standaard reisroutes die iedereen maakt. Mensen op zoek naar meer waarde en echt iets bijzonders willen ontdekken. 
Twee maanden lang hebben we in de Filipijnen van eiland naar eiland gereisd en zijn we maar sporadisch andere backpackers tegengekomen. Het was echt heel gaaf om in de Filipijnen te reizen, elk eiland is anders en heeft een totaal andere uitstraling. Bergen, groen, bruin, zee, rivieren, zand, rijstvelden of steden, overal is het anders, maar allemaal net zo mooi! De mensen zijn zoo ontzettend vriendelijk, iedereen zwaait naar ons en zegt ons gedag en wil met ons praten, ze zijn oprecht geïnteresseerd en zijn niet alleen maar uit op ons geld. Echt heel erg leuk, we voelden ons overal welkom en dat was heel bijzonder. Prachtig land met nog mooiere mensen! Absoluut de moeite waard om hier naartoe te gaan! 

Helaas eindigde mijn Filipijnen-avontuur met een harde knal. Met een harde knal keihard op mn bek. Gevallen en daarmee mn enkelbanden gescheurd. Precies op t moment dat ik weer in mn eentje ging reizen en onderweg was naar het vliegveld om naar Kuala Lumpur te vliegen. Een week later zou ik naar Australië vliegen, maar helaas heb ik die vlucht moeten verzetten omdat ik geen kant op kan. Ik heb een week opgesloten gezeten in mn hostel in Kuala Lumpur. Gelukkig waren er allemaal lieve mensen die voor me zorgden, eten en drinken haalde en ik heb veel films gekeken. Dario, een jongen van t hostel, heeft zelfs een paar keer een rolstoel voor me geregeld bij één van de shoppingmalls, zodat ik even naar buiten kon, echt heel lief! Na een week was ik t binnenzitten zat en heb ik besloten om naar Bali te gaan er daar lekker op t strand te revalideren. Dus op naar Bali!!