Filipijnen 1

Jeeej eindelijk is t dan zo ver!! De Filipijnen is de laatste en beste bestemming en eeeiiinnnddeelijk ben ik er. Wel een beetje spannend, weinig backpackers gaan er heen en ik hoor verschillende verhalen. Dat t lastig te reizen is en misschien niet zo veilig als de rest van zuid-oost Azië. Maar ik wil hier al zo lang heen en ik denk dat ik nu wel wat reiservaring heb opgedaan dat ik het gewoon ga doen! In mn eentje! In Kuala Lumpur heb ik even wat boeken ingeslagen, zodat ik wat te doen heb als ik alleen ben. Wat helemaal geen probleem is, want ik heb eigenlijk wel zin om even alleen te zijn. Na al dat gedoe met Mariya en constant mensen om me heen in t drukke Thailand, ben ik toe aan n beetje rust en relaxingtime; me-time. Kan ik mooi nadenken over wat ik wil doen en waar ik heen ga hierna. 
In t vliegtuig zat ik naast twee Filipijnse jongens en we kletsen wat en ze vertelden me leuke plekken waar ik heen moest gaan. Ze waren zo lief en vriendelijk: "God bless you Nikki, we will pray for your safety and please keep in touch!" Zo, eerste ervaring met Philippino's was supergoed. En vanaf t moment daar ik t vliegtuig uit stap, wordt t alleen maar beter. Iedereen is superaardig en vriendelijk en ik klets met iedereen. Ik voel me helemaal happy en ben zo blij dat ik er ben!

Ik was van plan om eerst naar t noorden te gaan, naar de bergen en reisvelden en vandaaruit naar t zuiden, naar de eilanden en mooie stranden. In Manila, pak ik meteen de taxi naar de busterminal om de nachtbus naar Banaue te nemen, zodat ik niet in Manila hoef te overnachten! Bij t busstation hadden ze n leuk restuarantje met lieve meisjes die met me kwamen praten, iedereen spreekt zo goed engels hier, zelfs de kids van n jaar of 6 heel leuk! Ik voelde me helemaal niet onveilig, t was juist heel leuk en ontspannen! De volgende ochtend kwam ik aan in Banaue. De nachtbussen hier zijn helaas niet zo goed als die in Vietnam, dus heb bijna geen oog dicht gedaan, maar dat maakt niet uit, want Banaue was prachtig, dus t uitzicht maakte alles goed! Banaue is een schattig dorpje hoog in de bergen tussen de rijstvelden! In de omgeving kon je een aantal trekkings doen naar de rijstvelden en in de bergen, dus ik ben hier lekker actief geweest. In de avond koelde t af en was t tijd om mn vest en lange broek uit mn tas te halen, maar dat was juist wel ff lekker. In een ander stadje, Sagada, ook in de bergen heb ik een caveconnection gedaan. Samen met een jongen die ik daar tegen ben gekomen hebben we een cavingtour geboekt en dat was heel gaaf!! De volgende dag begon mijn oneindig lange reis naar Donsol, North Luzon, waar je kan zwemmen met walvishaaien!!! 2 dagen achter elkaar in de bus, overstappen, wachten, eten en nog meer wachten maar uiteindelijk kwam ik aan in Donsol! T regende, dus echt fantastisch was t niet, maar ik was van plan om met de walvishaaien te zwemmen, dus dat ging ik doen! Met een groepje van 6 mensen in de boot en wachten tot de "spotters" een walvishaai spotten, zodat we t water in kunnen. Helaas was t door de regen heel moeilijk te zien waar de walvishaaien waren, dus hebben we 3u in een keiharde regenbui zitten blauwbekken. Gelukkig was ik met n leuke groep mensen, dus zo erg was t niet. Ik besloot om een nachtje te blijven en het de volgende dag gewoon nog een keer te proberen. In t hostel kwam ik leuke mensen en we hebben n leuke avond gehad met mango shakes en rum! :) Met deze groep mensen hebben we de volgende dag een boot gehuurd om de walvishaaien te zien. Ook vandaag regende t, maar we hadden geluk!! We hebben 2 walvishaaien gespot en met de laatste hebben we ong 10 a 15 min meegezwommen. T was heeel gaaf, hij was zooo groot ong 10 meter en we waren zo dichtbij! Echt onvergetelijk! 
De rest van de dag was ook heel leuk, kon t heel goed vinden met deze mensen en t stadje waar we in waren was zo klein en er waren heel weinig toeristen, dus overal waar we kwamen werden we aangesproken en gegroet. We liepen rond en kwamen op een pleintje met een basketbalveld en toevallig was er die avond een belangrijke wedstrijd dus t was heel druk. Bij n local restaurantje aten we rijst met kip en kletsten we met de locals. Later op de avond namen de locals ons mee naar karaoke, hilarisch! 

De dag daarna was t tijd om verder te reizen en toevallig hadden Lucinda, Larissa en Norris dezelfde plannen en besloten we om samen verder te reizen. We gingen op weg naar Bohol. T was weer een lange reis, 2 dagen reizen met jeepney, boot, tricycle, boot, tricycle en nog meer boten. We hadden een nachtboot van Masbate naar Cebu. Voordat we vertrokken hadden we even eten en drank ingeslagen voor de avond en vertrokken we met een groot containerschip naar Cebu. We speelden spelletjes en kletsen de hele avond boven op t dek en om n uurtje om 2 gingen we naar bed om de volgende dag om 6u wakker gemaakt te worden door het afladen van containers. We slepen in een grote hal met stapelbedden naast elkaar, heel bijzonder maar best prima eigenlijk. 
Eindelijkkk na 2 volle dagen onderweg kwamen we aan bij Coco Farm hostel in Bohol! T superleuk hostel in t bos met een soort klimrek in de bomen. We bleven hier een paar dagen en met scooters hebben we t eiland rondgecruized. Ze hadden alleen nog maar semi-automatic bikes dus hebben Larissa en ik geleerd hoe je met een semi-automatic moet rijden! Heel stoer

We gingen naar Tarsier sanctuary, daar zijn de laatste bijna uitgestorven kleinste aapjes van de hele wereld. Ze waren zo klein en schattig en lelijk, maar heel gaaf om te zien. Daarna gingen we naar de Chocolate Hills van Bohol, maar onderweg kwamen we in een tropische regenstorm terecht, we hoopten dat t na n uurtje wel op zou houden, maar na 2 uur wachten onder n afdakje zonder eten of iets dergelijks besloten we om toch op de scooter te stappen en op zoek te gaan naar eten. Echt, na 2 minuten in de regen waar we helemaal doorweekt. Na een stukje rijden kwamen we een localmarktje tegen en haalden we daar wat te eten en reden we weer verder in de regen. Na een tijdje klaar t op en begon de zon te schijnen en kwamen we aan bij de Chocolate Hills. Suuupermooi en heel bijzonder, maar verder niet zoveel te doen dus reden we verder. We hadden besloten om naar Anda beach te gaan en daar een nachtje blijven. We reden door de bergen naar de andere kant van t eiland en dat was zooooo gaaf!! Dat was 1 van de hoogtepunten van mijn reis tot nu toe. Overal waar we reden kwamen we kleine dorpjes tegen en íédereen écht iedereen zwaaide en wuifde en alle mensen kwamen de straat op en riepen ons gedag en t was echt geweldig!! We voelden ons beroemdheden en t was echt een warm welkom! Dat is de Filipijnen!! Iedereen is hier zooo lief en vriendelijk en ik voel me hier zo veilig en welkom! Dit is echt het mooiste land waar ik tot nu toe ben geweest!